Aspargin 75 tabletek

Previous
Next
Indeks 4006503 Kategoria Magnez Marka Filofarm EAN13 5909990212354

Aspargin zawiera dobrze przyswajalną mieszaninę soli magnezowej i potasowej kwasu asparaginowego.

13,24 zł

Opis

Aspargin zawiera dobrze przyswajalną mieszaninę soli magnezowej i potasowej kwasu asparaginowego. Magnez jest aktywatorem wielu enzymów, pośredniczy w wytwarzaniu i transporcie energii w organizmie. Jest niezbędny w czynności mięśnia sercowego, układu nerwowego, mięśniówki gładkiej naczyń oraz mięśni prążkowanych. Niedobór magnezu zwiększa ryzyko choroby wieńcowej, zawału serca i zaburzeń rytmu serca. Objawami niedoboru magnezu są: nadpobudliwość, trudności z koncentracją, zwiększona podatność na stres, zaburzenia pracy mięśni szkieletowych. Potas uczestniczy w czynności układu nerwowego i sercowo-naczyniowego oraz w przewodnictwie nerwowo mięśniowym. Niedobór potasu stanowi zagrożenie dla prawidłowej czynności układu krwionośnego, wydalniczego i regulacji gospodarki wodno – elektrolitowej (odpowiedzialnej za utrzymanie prawidłowego ciśnienia i kwasowości krwi). Kwas asparaginowy bierze udział w przekazywaniu bodźców w ośrodkowym układzie nerwowym.
Skład

1 tabletka zawiera:
magnezu wodoroasparaginian (czterowodny) 250 mg (co odpowiada 17 mg magnezu);
potasu wodoroasparaginian (półwodny) 250 mg (co odpowiada 54 mg potasu).
Substancje pomocnicze: skrobia ziemniaczana, sacharoza, ultraamylopektyna, magnezu stearynian, talk.
 
Dawkowanie
Jeżeli lekarz nie zaleci inaczej, przeciętnie stosuje się od 1 do 2 tabletek 2 do 3 razy dziennie, doustnie, po posiłku, co odpowiada od 108 mg do 324 mg potasu na dobę oraz od 34 mg do 102 mg magnezu na dobę.
Wskazania

Uzupełnianie niedoboru magnezu i potasu (gdy nie jest konieczne podawanie drogą dożylną):

  •     przy niemiarowościach i nadpobudliwości serca – zwłaszcza na tle niedoboru magnezu i potasu;
  •     profilaktycznie w chorobie niedokrwiennej serca, przy zagrożeniu zawałem;
  •     w rekonwalescencji pozawałowej;
  •     po przebytych chorobach zakaźnych lub zabiegach chirurgicznych, w przebiegu których doszło do utraty magnezu i potasu;
  •      jako lek przeciwdziałający niepożądanym skutkom długotrwałego stosowania glikozydów nasercowych i leków moczopędnych (np. tiazydów, furosemidu).